H συνέχεια στην Ελληνική Φιλοσοφία από το τέλος της Αρχαιότητας ως την πτώση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας

Thomas Cole – The Course of Empire Κλάους Όλερ (Μετάφραση: Πολυτίμη-Μαρία Παλαιολόγου) Από «Μεσαιωνική Φιλοσοφία. Σύγχρονη Έρευνα και Προβληματισμοί», Εκδ, ΠΑΡΟΥΣΙΑ, Αθήναι, 2000 Το 529 ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός εξέδωσε ένα διάταγμα, που απαγόρευε εντελώς τη διδασκαλία της φιλοσοφίας στην Αθήνα.(1) Αυτό σήμανε το κλείσιμο της Πλατωνικής Ακαδημίας, η οποία μέχρι τότε, για σχεδόν εννιακόσια ολόκληρα χρόνια, βρισκόταν χωρίς διακοπή στα χέρια των διαδόχων του Πλάτωνα. Οι τελευταίοι εταίροι της Σχολής αναγκάστηκαν να καταφύγουν στην Περσία,(2) ενώ η περιουσία της Σχολής δημεύθηκε. Το ίδιο έτος, το 529, ο Βενέδικτος, μοναχός από την Νουρσία, ίδρυσε το μοναστήρι του Monte Cassino στην Καμπανία, πράξη που σηματοδοτεί θεσμικά την έναρξη του λατινικού Μεσαίωνα. Αυτά τα εξαιρετικώς σημαντικά γεγονότα, αφ’ ενός το τέλος του αρχαίου κόσμου με το φαινομενικά ταυτόχρονο τέλος της ελληνικής φιλοσοφίας και αφ’ ετέρου η άνοδος του βασιλείου των Φράγκων με την άνθηση της εκκλησιαστικής επιστήμης, της Σχολαστικής, άσκησαν μιαν έλξη σχεδόν μαγική στην ιστορική συνείδηση των Δυτικών μέσω των φαινομενικά προφανών ιστορικών τους συνεπειών.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 1810 ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ

 

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ (ΒΙΟΛΟΓΟΥ)

ΒΑΛΥΡΑ ΙΘΩΜΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Ο εκπαιδευτικός νόμος της 31ης Δεκεμβρίου 1836 στις 2 βαθμίδες το τριτάξιο ελληνικό σχολείο και τετρατάξιο γυμνάσιο καθόριζε 15 ώρες διδασκαλίας την εβδομάδα με κύρια μαθήματα τη φυτολογία-ζωολογία και ελάχιστα τη φυσική, καθώς και το πανεπιστήμιο του Όθωνα δεν έλαβε ιδιαίτερη φροντίδα, για τις φυσικές επιστήμες. Πέρασαν 70 χρόνια, για να ιδρυθεί η φυσικομαθηματική σχολή που η διδακτέα ύλη και οι σκοποί διδασκαλίας καθορίζονται για πρώτη φορά με το νομοθετικό διάταγμα του 1897 με 16 ώρες διδασκαλίας την εβδομάδα, για τη διδασκαλία των φυσικών στη μέση εκπαίδευση. Οκτώ ώρες ήταν για τη φυσική και οι υπόλοιπες για τη φυτολογία-ζωολογία.

Γονείς και εκπαιδευτικοί απέναντι στην εφηβεία

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mythological narrative of Prometheus by Piero di Cosimo (1515)

 

Του Νίκου Τσούλια

     Η στάση των γονέων και των εκπαιδευτικών απέναντι στην εφηβεία των παιδιών τους και των μαθητών / μαθητριών τους αντίστοιχα δεν μπορεί να είναι ομοιόμορφη, απλά γιατί κάθε έφηβος είναι ξεχωριστή περίπτωση και δεν επιδέχεται την αντίληψη της εφαρμογής γενικών κανόνων.

Why Do I Teach?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rhine Landscape, Koekkoek, Barend Cornelis (Dutch artist, 1803-1862) Æ, [1837]

 

By GARY GUTTING, The New York Times

The Stone is a forum for contemporary philosophers on issues both timely and timeless.

TAGS:

COLLEGES AND UNIVERSITIES, CULTURE (ARTS), EDUCATION (K-12),PHILOSOPHY

Τι θα κάνουν τώρα οι νέοι;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Pawlov Peter, Sunset

 

Του Νίκου Τσούλια

     Ίσως να μην έχουμε ακόμα αξιολογήσει την έκταση και το βάθος της οικονομικής κρίσης που χαρακτηρίζει την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Ίσως να μην έχουμε ακόμα βιώσει τη διαβρωτική επίδρασή της στην προσωπική ζωή μας αλλά και στη συνολική πορεία της χώρας. Ίσως να μην μπορούμε να δούμε την όλη εικόνα, γιατί ζούμε ένα διαρκώς εξελισσόμενο έργο και σκηνικό στο οποίο δεν έχουμε δει την τελική πράξη.

Το Ισπανικό Μανιφέστο

”Για την ανάκτηση της οικονομικής, νομισματικής και λαϊκής κυριαρχίας: Η Έξοδος από το Ευρώ”

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το Ισπανικό Μανιφέστο ‘’Για την ανάκτηση της οικονομικής, νομισματικής και λαϊκής κυριαρχίας: Η Έξοδος από το Ευρώ‘ με την δημοσιοποίησή του προκάλεσε συζητήσεις και είχε σημαντικό αντίκτυπο ειδικά στην Αριστερά. Τα επιχειρήματά του  δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα και να αγνοηθούν από μια κοινωνία που μαστίζεται από  βαθιά  οικονομική κρίση  και μεγάλη κοινωνική και πολιτική αναταραχή.

Κυριακή

Μίλτος Σαχτούρης

 

Κύματα Κυριακῆς τὰ μάτια μου
κύματα μοναξιᾶς τὰ χέρια μου
τρίζουν ἀπὸ ὕπνο ἀθῷο
τὰ δόντια μέσα στὴν καρδιά μου

τὸ πεθαμένο τὸ παιδί
δὲν ξενιτεύεται
πάει κρατώντας ἕνα
κόκκινο σκυλάκι
μέσα στὸ μαντίλι

τέρατα περπατοῦν
ἀνάποδα στὰ ὄνειρα
φυσάει ἕνας ἄγριος ἀέρας
πάνω ἀπ᾿ τὶς λεμονάδες
πετάει μιὰ νυχτερίδα
σὰν πικραμένο εὐαγγέλιο

μ᾿ ἕνα μαῦρο πανὶ
μία γυναίκα
σκεπάζει τὸ φεγγάρι

ἀπὸ τὴ συλλογή, ΣΦΡΑΓΙΔΑ Ή Η ΟΓΔΟΗ ΣΕΛΗΝΗ

Pablo Picasso

Landscape+-+Pablo+Picasso

 

Pablo Picasso

RepinLike

House+in+the+field+-+Pablo+Picasso

Τα βιβλία και το καλοκαίρι

MEYERSON (Gwen)

Μια παράξενη συνάντηση με τον εαυτό μας

Του Νίκου Τσούλια

     Ποιος να ξέρει άραγε πώς γεννήθηκε αυτή η ιδιόμορφη σχέση μεταξύ καλοκαιριού και βιβλίων, από πού έχει τις απαρχές της και τις αιτίες της και ποια είναι η διαδρομή της που έχει δημιουργήσει αυτή την όμορφη εικόνα του ανοιχτού βιβλίου; Μπορούν και οι άλλες εποχές να μιμηθούν του καλοκαιριού την πρωτοβουλία ή μήπως το διαδίκτυο κλέψει και αυτή την τόσο ξεχωριστή γλυκιά μορφή του ανοιχτού βιβλίου με τις όλο και πιο νέες ηλεκτρονικές επινοήσεις;

Θερινά αναγνώσματα

 

Ενας οδηγός με τις τελευταίες εκδόσεις. Ελληνική και ξένη λογοτεχνία, αστυνομικά, δοκίμια, ιστορία

ΤΟ ΒΗΜΑ 07/07/2013

Επιλέγουν:

Νίκος Μπακουνάκης, Γιάννης Μπασκόζος, Αναστάσης Βιστωνίτης, Λαμπρινή Κουζέλη, Φίλιππος Φιλίππου, Βαγγέλης Χατζηβασιλείου

Προτείνουν:

Γιώργος Βέλτσος, Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Τάσος Γουδέλης, Δημήτρης Δασκαλόπουλος, Πασχάλης Κιτρομηλίδης, Θεόδωρος Παπαγγελής, Ερη Σταυροπούλου, Δημήτρης Τζιόβας, Φωτεινή Τσαλίκογλου, Γιάννης Ψυχοπαίδης
Διαβάστε τα παρακάτω άρθρα:

Να είμαστε ο εαυτός μας!

Ampurdanese Landscape, – Salvador Dali

 

Του Νίκου Τσούλια

     Ζώντας το διαρκές παιχνίδι του αυτοπροσδιορισμού σου έχοντας πάντα γύρω σου ετεροκαθορισμένο περιβάλλον συνεχώς αναρωτιέσαι: σε τι συνίστασαι, ποια είναι η ουσία σου, τι είναι δικό σου σε ό,τι νιώθεις ως εαυτό και τι είναι αποικισμένο από αλλότρια στοιχεία. Νιώθεις να στροβιλίζεσαι σε μια περιδίνηση ομοιομορφίας, όπου τα σχήματα όλων των πραγμάτων ομογενοποιούνται και χάνεις την ατομικότητά σου με περισσή ευκολία.

Ο Νταλί, ο ρινόκερος, και το θαυμαστό μας ‘τώρα’.

 

Ειρήνη Βεργοπούλου

Μία από τις απολαυστικότερες στιγμές στην ταινία “Μεσάνυχτα στο Παρίσι” του Γούντυ ‘Αλλεν, που αρέσει πολύ εδώ και σε μας αυτήν την κινηματογραφική σαιζόν, είναι η στιγμή που σε ένα ρεστωράντ, ο ήρωας δέχεται πρόσκληση από τον Σαλβαντόρ Νταλί να καθήσει στο τραπέζι μαζί του.