Αρχείο
Αφιέρωμα στον Χρόνο
Nicolas Poussin, Dance to the Music of Time, circa 1638
Του Νίκου Τσούλια
Σήμερα, στο τέλος του χρόνου, είναι η μέρα της ποικιλομορφίας των προσεγγίσεων για το μέγα ζήτημα του Χρόνου, είναι …χρόνος του κορφολογήματος διάφορων προσεγγίσεων και θεωρήσεων, επιστημονικών, στοχαστικών και φιλοσοφικών, ποιητικών. Υπάρχουν κείμενα εκπληκτικά, κείμενα γνώσης και προβληματισμού, κείμενα που θα ξαναδιαβαστούν και θα ξαναδιαβαστούν, κείμενα που έχουν αποθησαυριστεί σε …βάθος χρόνου και έχουν αξιολογηθεί με ιδιαίτερη επιμέλεια.
Η ιδιότητα του πολίτη στην αρχαία Ελλάδα
Νοτιοδυτική άποψη των Προπυλαίων, © Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού
του Κυριάκη Κωνσταντίνου
Ποια είναι η σημασία και ο ρόλος της φρατρίας, της φυλής και του δήμου για την απόκτηση ή άσκηση της ιδιότητας του πολίτη στην αρχαία Ελλάδα
Εισαγωγή
Ο ρόλος που διαδραμάτισαν οι κοινωνικοπολιτικοί θεσμοί της φρατρίας, της φυλής και του δήμου στην πολιτική διαδικασία υπήρξε καθοριστικός. Αποτέλεσαν τη βάση της οργάνωσης και λειτουργίας του θεσμικο-κοινωνικού πλαισίου της πολιτικής κοινωνίας και συντέλεσαν στο πέρασμα από την πατριαρχία στην αστική ζωή.
Ερανιστής – Κείμενα για την ιστορία και τον πολιτισμό
Πρόκειται για μια θαυμάσια συλλογή από μια πολύ καλή ιστοσελίδα, από μια ιστοσελίδα κόσμημα στο χώρο του ψηφιακού πολιτισμού. Θεωρώ ότι αξίζει να διαβαστούν όλα. Είναι το καλύτερο ψηφιακό δώρο για τη νέα χρονιά. Είναι υποχρέωσή μας η διάδοση αυτών των τόσο στοχαστικών κειμένων και βιβλίων!
Ν.Τ.
Διαδρομή II
Crossing the River
Μόλις έπεφτε ο ήλιος
μια κόκκινη σκόνη σκαρφάλωνε κι έβαφε τα φύλλα της καρυδιάς
καθώς το κάρο του πατέρα άφηνε δυο λεπτές γραμμές πάνω στο χώμα της αυλής
Τότε εμείς ακουμπούσαμε το ψωμί με το λάδι πάνω στο τραπέζι
και τρέχαμε γύρω του
Αυτός γελώντας άπλωνε τα χέρια του πάνω απ’ τα κεφάλια μας
Οι παλάμες του γεμάτες αυλάκια από το μόχθο και το χρόνο
ήταν για μας ολάκερος ο κόσμος
Μέσα τους έβλεπες τους κάμπους με τα στάχυα
την ευλογία της άνοιξης
τη θλίψη του φθινόπωρου
Άκουγες το τραγούδι των σπαρτών
για το πρωινό αντάμωμα με τον ήλιο
Το γέλιο και το θρήνο του σπορέα
Τη σταγόνα της βροχής να σπαρταράει
πάνω στην πέτρα
Ο πατέρας λες και διάβαζε τα έκπληκτα μάτια μας
γελούσε πιο δυνατά
μας σήκωνε στην αγκαλιά του
κι ύστερα χανόταν στο βάθος του σπιτιού
Γυρίζοντας πίσω στο μισοτελειωμένο ψωμί
βλέπαμε λυπημένοι τη μέρα που ήρεμα ξεψύχαγε
Σίγουρο για τη δύναμή του
έπεφτε αβίαστα το σκοτάδι
κάνοντας τις σκιές να μεγαλώνουν
Τίποτα δεν του αντιστεκόταν
ακόμα και τα λουλούδια στη γλάστρα
έσκυβαν το κεφάλι νικημένα κι έκλειναν
Αργά το βράδυ πίσω από το παράθυρο
βλέπαμε έξω στη αυλή το κάρο
που φάνταζε σαν ένα παράξενο ακίνητο ζώο
Ακούγαμε το πάλεμα της γέρικης καρυδιάς
με τον άνεμο
Κλείναμε τα μάτια
Κρύβαμε πεφταστέρια κάτω από το μαξιλάρι
για όνειρα και κοιμόμασταν.
Όμορφες κάρτες, όμορφες στιγμές
Του Νίκου Τσούλια
Δεν είναι μόνο το μπροστινό μέρος τους, είναι και το πίσω, είναι και το απομέσα τους. Πόσοι πόθοι, πόσοι καημοί, πόσες ευχές δεν αποτυπώθηκαν εδώ με σκέψεις επί σκέψεων; Να γράφεις και να ξαναγράφεις, πρώτα σ’ ένα πρόχειρο, να σβήνεις και να επανέρχεσαι για να γράψεις το τέλειο, να γράψεις με την καρδιά σου, να εκφράσεις της ψυχής σου το σκίρτημα και να φιλοδοξείς να φέρεις στην ίδια με σένα κατάσταση τον / την παραλήπτη και να σκέφτεσαι και να ξανασκέφτεσαι τι θα στοχαστεί αν γράψω αυτό ή το άλλο…
34 Lost Cities Forgotten by Time
Written by touropia on October 19, 2010 in History, World – 7 Comments
It’s hard to imagine how an entire city can get lost but that’s exactly what has happened to the lost cities on this list. There are actually many reasons why a city has to be abandoned. War, natural disasters, climate change and the loss of important trading partners to name a few. Whatever the cause, these lost cities were forgotten in time until they were rediscovered centuries later.
Ισχυρά τα τείχη της προκατάληψης
The Parable of the Blind Leading the Blind, Pieter the Elder Bruegel
Του Νίκου Τσούλια
Πρόκειται για τα πιο ισχυρά τείχη στην ιστορία του ανθρώπου, τα πιο ισχυρά τείχη τόσο στην κοινωνική μας ζωή όσο και στην προσωπική προσέγγιση του Κόσμου και, κυρίως, στον τρόπο σκέψης μας. Όχι, τα τείχη της άγνοιας είναι αλώσιμα, εύκολα πέφτουν από τις επινοήσεις της σκέψης και της γνώσης, από της επιστήμης τις τεχνικές και από της φιλοσοφίας τους στοχασμούς. Εκείνα τα τείχη που φαίνονται ότι μάς προστατεύουν, ενώ ουσιαστικά μάς παγιδεύουν και μάς αιχμαλωτίζουν, είναι τα τείχη της προκατάληψης.
What Is Educational Psychology?
Arnold, G., St Alban’s Abbey, Hertfordshire
By Kendra Cherry, About.com Guide
See More About:
Educational psychology is the study of how people learn.
Heriberto Herrera
Γνώση και άγνοια: ζευγάρι ταιριαστό και αιώνιο…
TENIERS David the Younger Flemish Kermess 1640
Μελέτη το παν
Περίανδρος
Του Νίκου Τσούλια
Γύρω απ’ αυτό το ζευγάρι μπορεί να παίζεται και ολόκληρη η ζωή μας, ανεξάρτητα από το αν το συνειδητοποιούμε ή όχι. Κάθε στιγμή της ζωής μας είναι μια διαρκής διαπάλη μεταξύ γνώσης και άγνοιας. Κάθε στιγμή της ζωής μας είναι και στιγμή γνώσης ή, πιο ορθά, στιγμή μετασχηματισμού της γνώσης και της άγνοιας, μετασχηματισμού της μεταξύ των σχέσης.
Ανθολογία ελληνικής ποίησης / Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
(Σημείωμα του ανθολόγου)
Αναλαμβάνοντας την υποχρέωση για την ανθολόγηση και παρουσίαση εκατό Ελλήνων ποιητών από τον Διονύσιο Σολωμό και μετά, είχα να αντιμετωπίσω μια πρόκληση κι έναν πειρασμό. Η πρόκληση αφορούσε στην πεποίθησή μου ότι μια ποιητική ανθολογία, ακόμα και στους σημερινούς καιρούς της εικονικότητας, μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά, για την ουσιαστική επαφή του αναγνώστη με την ποίηση.
Ο πειρασμός τώρα: το δεσμευτικό όριο των εκατό ποιητών από τον Σολωμό και μετά, δημιουργεί εκ των πραγμάτων, έναν επιπλέον περιοριστικό κανόνα –πέρα από την υποκειμενική προσωπική κρίση του ανθολόγου κρίση που εάν δεν υπάρχει δεν στέκεται αληθινά καμιά ανθολογία.
Αναπολώντας τα παλιά και ανθρώπινα
Το κείμενο αφορά το χωριό Αυγή (Κάτω Λουκάβιτσα) του Δήμου Ήλιδας (Αμαλιάδας)
Του Γιώργη Χρ. Γιαννακόπουλου (Μπαρούνη)
Τούτες τις Άγιες μέρες όλων εμάς που η φύτρα μας κρατάει από την επαρχία, τουτέστιν από χωριό, το μυαλό μας, σκέψη μας, η νοσταλγία μας πηγαίνουν πολύ πίσω στο χρόνο. Πηγαίνουμε στις εποχές που δεν υπήρχαν μνημόνια, δεν υπήρχαν δοσίλογοι πολιτικοί, δεν υπήρχαν οι θρασύτατοι και σκληροί διεθνείς τοκογλύφοι, δεν υπήρχε ο ευτελισμός των πάσης φύσεως αξιών εν ονόματι, δήθεν της Δημοκρατίας. Υπήρχε φτώχεια, υπήρχε ανέχεια, υπήρχε ξυπολησιά, ναι. Μα τούτες τις Άγιες μέρες και οι φτωχοί ήξεραν να τις γιορτάζουν με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο.
Χριστούγεννα / Α. Παπαδιαμάντης
Του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
Εάν το Πάσχα είναι η λαμπρότατη του Χριστιανισμού εορτή, τα Χριστούγεννα βεβαίως είναι η γλυκύτατη και συγκινητικωτάτη, και δια τούτο ανέκαθεν εθεωρήθη ως οικογενειακή κατ’ εξοχήν εορτή.
Παιδείας Εγκώμιον 
Πρόσφατα σχόλια