Για μια νέα εποχή

Pieter Bruegel the Elder, The Harvesters, 1565

 

Του Νίκου Τσούλια

Εκτιμάμε και αισθανόμαστε ότι θα έλθει μια νέα εποχή και προσπαθούμε να την «ανακαλύψουμε» ή τη θέλουμε τόσο πολύ και απλώς προβάλλουμε της φαντασίας το δημιούργημα στο χώρο της πραγματικότητας ζώντας μια συλλογική ψευδαίσθηση; Εκτιμάμε ότι κάτι καινούργιο γεννιέται και απλώς είναι θέμα χρόνου η εμφάνισή του ή βουλιάζουμε στην περιδίνηση της κρίσης περιμένοντας κάποιου μεσσιανικού είδους σωτηρία; Θεωρούμε ότι είναι μια σκοτεινή περίοδος της ιστορίας με παροδικό χαρακτήρα ή η ονειροπόλησή μας δημιουργεί τα επιθυμητά σχήματα;

Μπορεί να αντέξει η κυβέρνηση;

Yermolenko Alexander, Soldiers Valley

 

ΤΟ ΒΗΜΑ 4.11.12

Η οριακή υπερψήφιση των διατάξεων για τις αποκρατικοποιήσεις, την Τετάρτη, δείχνει ότι η επόμενη ψηφοφορία για τα μέτρα του νέου μνημονίου θα είναι εξαιρετικά δύσκολη και δεν είναι απίθανο να απειλήσει την κυβέρνηση. Σε μια τέτοια περίπτωση σχεδόν όλοι προεξοφλούν ότι η χώρα θα κινδυνεύσει με κατάρρευση.

Αλλά ακόμη και αν εγκριθούν τα μέτρα, η κυβέρνηση θα πρέπει να βρει τρόπο να ανανεωθεί στον μέγιστο βαθμό, ώστε ενισχυμένη να καταφέρει να επιτελέσει, έστω υποτυπωδώς, το επίπονο έργο της εφαρμογής τους.

Καθώς η ενότητα του ΠαΣοΚ έχει διαρραγεί και η ΔΗΜΑΡ φαίνεται ότι έχει παγιδευθεί από το «ναι στην κυβέρνηση – όχι στα εργασιακά», αυτό δεν είναι καθόλου σίγουρο.

Το πολιτικό σύστημα παρασύρεται κι αυτό από την κρίση. Αλλά στην πολιτική, όπως και στη Φύση, είναι αδήριτος νόμος ότι το κενό που δημιουργείται, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα καλυφθεί.