Αρχείο
Τα Ψηλά Βουνά: γενική θεώρηση
Ζαχαρίας Παπαντωνίου, 1918
Συγχαίρω το κράτος διότι μας έδωκεν έν μικρόν (μικρόν τάχα;) αριστούργημα.
Κωστής Παλαμάς
του Νίκου Τσούλια
Ένα βιβλίο θρύλος, ένα βιβλίο σταθμός, ένα βιβλίο που κόσμησε την ελληνική εκπαίδευση και κατέδειξε τις μεγάλες δυνατότητες του παιδαγωγικού λόγου, ένα λογοτεχνικό έργο που ανέδειξε την ομορφιά και την πλαστικότητα της δημοτικής γλώσσας. Το βιβλίο αυτό όμως θα πέσει θύμα της διαμάχης του γλωσσικού ζητήματος, πιο ορθά των γλωσσοαμυντόρων της καθαρεύουσας, των ανθρώπων που ανέστειλαν για δεκαετίες την εξέλιξη της ελληνικής γλώσσας και καθυστέρησαν τη μόρφωση του ελληνικού λαού, των ανθρώπων που υπηρετούσαν την πολιτική σκοπιμότητα της χειραγώγησης της εκπαίδευσής μας και έκαναν διώξεις επί διώξεων σε μεγάλους παιδαγωγούς, σε θαυμαστά βιβλία. Και αντί να απολογούνται αυτοί, βάζουν στο κατηγορητήριο τα βιβλία -εκφραστές της εκπαιδευτικής άνοιξης και του εκδημοκρατισμού του ελληνικού σχολείου και της ελληνικής κοινωνίας.
Σπουδές στο εξωτερικό
ΕΘΝΟΣ
Πρόσφατα σχόλια