Αρχείο
Η ημέρα της Λαμπρής
1.
Καθαρώτατον ήλιο επρομηνούσε
Της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι,
Σύγνεφο, καταχνιά, δεν απερνούσε
Τ’ ουρανού σε κανένα από τα μέρη∙
Και από ‘κει κινημένο αργοφυσούσε
Τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ’ αέρι,
Που λες και λέει μες στης καρδιάς τα φύλλα:
Γλυκειά η ζωή κι ο θάνατος μαυρίλα.
Διονύσιος Σολωμός (1798 – 1857)
Κυριακή Πάσχα
"Η Ανάστασις" του Χριστού (Αγιογραφία 11ου αιώνα)
Η ευωδία της Αναστάσεως
«Τα άγρια κλαδιά στάζανε μία δροσιά αγιασμένη. Το χώμα και το κάθε ταπεινό βότανο μοσκοβολά σαν μοσκολίβανο. Ναός του Θεού είναι όλη η πλάση. Τα βουνά σηκώνουνε με αγαλλίαση τις κεφαλές τους μέσα στο χρυσό φως. Τα άσπρα συννεφάκια ανεμίζονται σαν σημαίες μέσα στον γαλανό ουρανό. Η θάλασσα αστράφτει στον ήλιο, ανάμεσα στα δέντρα, στολισμένη με κάβους και με νησάκια. Ως και οι ξέρες του πελάγου, και κείνες γιορτάζουνε. Το χώμα είναι μοσκολίβανο. Οι πέτρες θαρρείς πως είναι και κείνες ζωντανές και χαρούμενες. Τίποτα δεν είναι νεκρό κι άψυχο, σήμερα που αναστήθηκε ο Χριστός και χάρισε σε όλα τα πλάσματα και τα κτίσματα ζωή και αθανασία. Ο Βασιλέας της ζωής βασιλεύει σήμερα απάνω στο ζωντανό βασίλειο του. Πουθενά δεν υπάρχει πια θάνατος, πουθενά δεν απόμεινε σκοτάδι:
Επιμέλεια: Ν.Τ.
Όταν η τέχνη συναντά το Πάσχα…
The Entombment of Christ, 1602, by Caravaggio
Ένα μικρό αφιέρωμα με κλασικούς κυρίως πίνακες αναφερόμενους στο Πάσχα. Αξίζει να περιδιαβείτε και τις ιστοσελίδες τόσο των χρησιμοποιηθέντων πηγών όσο και των αντίστοιχων προτεινόμενων.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Επιμέλεια: Νίκου Τσούλια
Πρόσφατα σχόλια