Πολιτική για το “φαίνεσθαι” ή για το “είναι”;

Του Νίκου Τσούλια

Είναι ίσως το πιο κοινό στοιχείο των εκπαιδευτικών πολιτικών που κατά καιρούς εξαγγέλλονται είτε με τη μορφή μεταρρυθμίσεων είτε με τη μορφή των διαχειριστικών αναθεωρητικών πρακτικών. Πρόκειται για τη συνήθη μορφή της εκπαιδευτικής πολιτικής, δηλαδή για ένα θεωρητικό νεφέλωμα που απεικονίζει εν πολλοίς μια προσχηματική πολιτική, που σχεδιάζεται ερήμην της εκπαιδευτικής πραγματικότητας, που δεν αγκιστρώνεται στη σχολική πράξη και παραμένει ένα πόνημα επί χάρτου. Πρόκειται για μια συμβολικού τύπου εκπαιδευτική πολιτική, όπου η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, απευθύνεται με έναν ρητορικό τρόπο στην κοινωνία και δε διαμορφώνει και κυρίως δεν ασκεί εν τοις πράγμασι κάποια εφαρμοστέα πολιτική.

ΑΡΧΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ – Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΜΠΕΛΑΣ,
Δρ φιλοσοφίας

ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΒΑΜΟΥ (ΧΑΝΙΑ)

ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ –
Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΗ
ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΟΥΜΕ

Ενότητα 3^η. Θεωρίες για την πηγή της γνώσης.

Ο ακραίος σκεπτικισμός του Χιουμ &
η ανάγκη μιας συνθετικής προσέγγισης (Καντ)

[ Βιβλίο του μαθητή σελ. 83 – 85]