Αντιμετωπίζοντας το κακό…

Του Νίκου Τσούλια

Την έλεγαν Βαρβάρα· μικροκαμωμένη, όμορφο – αγγελικό πρόσωπο, λιγόλογη, εσωστρεφής. Η όλη παρουσία της και η ευγενική φυσιογνωμία της σε προδιέθετε απολύτως θετικά, δεν έμπαινε στο μυαλό σου κάτι κακό. Άλλωστε τα στερεότυπα που δημιουργούμε μάλλον αυθαίρετα από την παιδική μας ηλικία ότι ένα όμορφο πρόσωπο δηλώνει ευθέως έναν καλό άνθρωπο, δεν μου άφηναν περιθώρια για να αναζητήσω μακρινή ερμηνεία. Στο μάθημα ήταν ήσυχη, έδειχνε αφηρημένη αλλά μάλλον συνέβαινε κάτι περισσότερο. Και επειδή ήμουν αναπληρωτής και η εμπειρία μου ήταν ανύπαρκτη, ρώτησα στο σύλλογο των εκπαιδευτικών αν συμβαίνει κάτι με τη Βαρβάρα. Είχε μπλέξει με τα ναρκωτικά. Και “επειδή είσαι και ο νεότερος, καλό είναι να ασχοληθείς εσύ μαζί της γι’ αυτό το θέμα”. Μου άρεσε η εν λόγω ανάθεση καθηκόντων, με κολάκευε μάλλον, πάντως με ευχαρίστηση ανέλαβα την όλη ιστορία.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Μόνη, ἐντελῶς μόνη,
περπατῶ στὸ δρόμο
καὶ πέφτω πάνω σὲ μεγάλα γεγονότα:
Ὁ ἥλιος σὰν ἐπειγόντως νὰ ἐκλήθη ἀπὸ τὴ Δύση
ἀφήνοντας ἡμιτελὲς τὸ δειλινό…

Σὲ λίγο ἡ νύχτα,
κρατώντας τοὺς ἀμφορεῖς τοῦ μυστηρίου,
τῶν ἰδιοτήτων της ἐπαίρετο,
ὅταν τὸ ρεμβῶδες μάτι της, τὸ φεγγάρι,
ἕνα ἀπρόδεκτο, λαθραῖο σύννεφο, πάτησε
καὶ τὴν τύφλωσε.

Τοῦ ἀτυχήματος τούτου
ἐπωφελήθηκε
κάποιος παράξενος κατάσκοπος
-τὸ μεσονύχτιο ὑποπτεύονται-
τὸ σύμπαν πυροβόλησε
καὶ τὸ ἄφησε ἀκίνητο…

Μετὰ ἀπὸ τέτοια γεγονότα,
τὸ γεγονὸς πὼς εἶμαι πάλι μόνη
παρελείφθη.

Sunlight

Ηλιόφως: Λατρεύτηκε όσο κανένα άλλο στοιχείο στην ιστορία του ανθρώπου. Πηγή δημιουργίας – δεν ξέρουμε αν άλλοι ήλιοι κάπου αλλού θυσιάζουν τη δική τους ευταξία για να φτιάξουν ένα Κόσμο σαν τον θαυμαστό Κόσμο μας. Πηγή πολιτισμού – τα φωτόνιά του που μας γλυκο- βομβαρδίζουν ανά πάσα στιγμή θα γίνουν χημική ενέργεια και ενέργεια για να φτιάξουμε άπασα την Ιστορία μας. Πηγή ζωής – αν  σταματήσει, έστω και για λίγο, να φτάνει στην επιφάνεια του πλανήτη μας, θα καταρρεύσει όλο το φαινόμενο της ζωής, θα χαθεί κάθε έκφραση ζωντάνιας. Πηγή ενέργειας – στη μικρή αυτή γωνιά του Σύμπαντος, αν σταματήσει, έστω και για λίγο, να φτάνει στη Γη μας, θα μας καταπιεί το μαύρο σκοτάδι και η απόλυτη ψύχρα.
Ο ποιητής συλλαμβάνει το άπαν για τον Ήλιο της ζωής μας.

"Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα". (Ελύτης)

Απολαύστε κάθε μέρα – αν είναι δυνατό – το ηλιοξεκίνημα και το ηλιοβασίλεμα, κοιτάξτε τον ήλιο κατάματα και αναλογιστείτε πώς το ταξίδι του φωτός γίνεται ταξίδι της ζωής μας και της ύπαρξής μας, ταξίδι των στοχασμών μας και των ονείρων μας. Μην κοιτάτε μόνο το φως που φτάνει δίπλα σας.
Ο ποιητής μιλάει με τον ήλιο, μιλάει για την ιστορία του.

"Μα ο ήλιος ποτέ δε μετριέται, δεν μπορείς να τον χωρίσεις
σε κομμάτια καθώς το σφυγμό σου και τα λόγια σου
ο ήλιος κάθε μέρα είναι ολόκληρος, κάθε μέρα
ξαναλέει απ΄ την αρχή την ιστορία του ως να του αποκριθείς
μονάχα με ένα ναι για να σε λογαριάσει ολόκληρο".
(Ρίτσος, Παραμονές Ήλιου)

Sunlight, Sunday και Καλή Κυριακή.

Ν.Τ.
       

November 12, 2010, www.eoearth.org

Lead Author: C Michael Hogan