Σχολείο και εκπαιδευτικός

του Νίκου Τσούλια

Βιώνουμε ήδη τα χαρακτηριστικά της μεταβιομηχανικής περιόδου που κυριαρχούνται από τη ρευστότητα και την αντιφατικότητα συστημάτων, αξιών ακόμα και εννοιών.
Ό,τι προσδιορίσαμε ως «πρόοδο» στο νεωτερικό λόγο, στομώνει στις ποικίλες και εντεινόμενες κοινωνικές ανισότητες.
Η ανάπτυξη αγγίζει τα όριά της και βρίσκει διέξοδο κυρίως στη μεγέθυνση του τεχνολογικού κοσμοειδώλου. Νέες τάξεις επιχειρούνται να επιβληθούν σε βάρος εθνών και λαών για να αναδυθούν οι νέες καπιταλιστικές γεωπολιτικές. Ωστόσο ο αγώνας για την ανθρωπιστική και πολιτισμική μας εξέλιξη είναι πάντα ανοιχτός αφού ευρέα κοινωνικά στρώματα ζητούν καλύτερη θέση στη συγκρότηση των σύγχρονων πολιτειών.

«Εναν χάρτη…

Ρούσσος Βρανάς

ΤΑ ΝΕΑ 28.10.11

«Εναν χάρτη…

… του κόσμου που δεν περιλαμβάνει την Ουτοπία, δεν αξίζει να τον κοιτά κανείς», έγραφε ο Οσκαρ Ουάιλντ. «Επειδή αφήνει απέξω τη μοναδική χώρα όπου πάντα αποβιβάζεται η ανθρωπότητα. Μα και όταν αποβιβαστεί εκεί, πάλι ψάχνει. Και όταν ξαναβρεί μια άλλη καλύτερη χώρα, ανοίγει πάλι πανιά. Η πρόοδος είναι η πραγματοποίηση της Ουτοπίας».