Η πολιτική της ένταξης πεδίο εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης

Του Νίκου Τσούλια

Στο Άρθρο 16 του Συντάγματος της χώρας (παράγραφος 4/74) αναφέρεται ότι «πάντες οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, καθ’ όλας τα βαθμίδας αυτής, εις τα κρατικά εκπαιδευτήρια. Το κράτος ενισχύει τους διακρινόμενους, ως και τους δεδομένους αρωγής ή ειδικής προστασίας σπουδαστάς, αναλόγως προς τας ικανότητας αυτών». Σε αυτό το πλαίσιο αναπτύσσεται ο Ν.1566/1985 (κεφάλαιο 1), που ενσωματώνει την εκπαίδευση των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (ε.ε.α.) στο κεντρικό πλαίσιο του εκπαιδευτικού συστήματος, βασιζόμενος στην φιλοσοφία των ίσων ευκαιριών στην εκπαίδευση όλων των επιπέδων[1].

Η Ε.Ε. αντιστέκεται στα μεταλλαγμένα

Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΟΥΤΣΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 31.7.11

Είναι μόνιμο σημείο τριβής οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί (ΓΤΟ) στην Ευρώπη. Από τη μία, οι Ευρωπαίοι είναι τουλάχιστον σκεπτικοί απέναντί τους (σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, το 61% των πολιτών της Ε.Ε. δεν τους εμπιστεύονται) και υπάρχει μεγάλη αντίδραση στην υιοθέτησή τους – πριν από μερικά χρόνια μάλιστα είχε φτάσει στο Ευρωκοινοβούλιο υπόμνημα υπογραμμένο από ένα εκατομμύριο πολίτες με αίτημα την ολοκληρωτική απαγόρευσή τους.

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει στρατηγική ελέγχων από τα αρμόδια ή συναρμόδια υπουργεία και τον ΕΦΕΤ, ώστε να γνωρίζουμε τι συμβαίνει τόσο ως προς τις καλλιέργειες όσο και ως προς τα τρόφιμα που φτάνουν στα ράφια.Από την άλλη, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου πιέζει την Ε.Ε. να εναρμονίσει το νομοθετικό πλαίσιό της με τις χώρες με μεγάλη αγροτική παραγωγή, (ΗΠΑ, Καναδάς, Βραζιλία), που βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην καλλιέργεια των μεταλλαγμένων. Οπως γίνεται εύκολα κατανοητό, η ολοκληρωτική απαγόρευση των ΓΤΟ υπό τον παρόντα παγκόσμιο συσχετισμό δυνάμεων είναι μάλλον ουτοπική ευχή.

Παλαιστίνη σήμερα…

Όταν ήμουνα πρόεδρος της ΟΛΜΕ με κάλεσε ένας αξιωματούχος της πρεσβείας του Ισραήλ. Αντικείμενο της συζήτησης ήταν η βοήθεια που είχαμε στείλει εμείς οι εκπαιδευτικοί για να δημιουργηθούν σχολεία στις πόλεις Σάμπρα και Σατίλα αλλά και οι γενικότερες σχέσεις Ισραηλινών και Παλαιστινίων. Ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση και οφείλω να πω πως για πρώτη φορά άκουσα τις θέσεις του Ισραήλ επίσημα και τεκμηριωμένα. Εξήγησα στους εκλεκτούς συνομιλητές μου ότι είμαστε υπέρ της ειρηνικής συμβίωσης Ισραηλινών και Αράβων, υπέρ της προόδου του Ισραήλ σε κλίμα ειρήνης και υπέρ της δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους, θεωρώντας πώς κάθε λαός έχει το ύψιστο δικαίωμα της “εστίας”, της πατρίδας.

Επίσης εξήγησα ότι σε καμιά περίπτωση δε στρεφόμαστε εναντίον του Ισραήλ, το αντίθετο. Υπενθύμισα δε τη βοήθεια που δώσαμε οι Έλληνες στους Εβραίους στη διάρκεια της μαύρης κατοχής, αλλά και τη σχετική αρθρογραφία μου για το βάρβαρο γεγονός του Ναζισμού και ιδιαίτερα του Ολοκαυτώματος. Οφείλω να πω ότι η συνομιλία αυτή με βοήθησε να κατανοήσω για πρώτη φορά την πολυπλοκότητα του όλου θέματος. Στο τραπέζι έπεσε η ιδέα να οργανώσω μια σχετική συζήτηση με δική μου οργανωτική ευθύνη και με καλεσμένους και από τις  δύο πλευρές, με εκπροσώπους από την πρεσβεία του Ισραήλ και από την Παλαιστινιακή αρχή. Αν και για μένα αυτό ήταν ιδιαίτερα τιμητικό, ένιωθα βαριά την ευθύνη για μια τέτοια πρωτοβουλία και δεν προχώρησα σε μια τέτοια εκδήλωση.

Οφείλω να ευχαριστήσω τους αρμόδιους γι’ αυτή τη συνάντηση, για την πλήρη ενημέρωση που μου έκαναν και για τις ιδιαίτερες αναφορές τους για το εκπαιδευτικό σύστημα του Ισραήλ. Θέλω να πιστεύω ότι οι εξελίξεις της ένταξης της Παλαιστίνης στην UNESCO θα είναι βήμα προόδου επίλυσης του προβλήματος και ειρηνικής συνεργασίας των δύο λαών.   

Επιμέλεια: Νίκου Τσούλια