Αρχείο
Ως προς το σύστημα πρόσβασης
Του Νίκου Τσούλια
Αναγκαζόμαστε και εμείς να ασχολούμαστε κάθε τόσο με το σύστημα πρόσβασης των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, λόγω της … επικείμενης επικαιρότητάς του, αν και θεωρώ ότι η διαρκής αναθεώρησή του μόνο ζημιά επιφέρει στην εκπαίδευση.
Δεν θα γίνει ενδελεχής ανάλυση του θέματος ούτε ιστορική αναφορά ούτε συζήτηση επί της ουσίας του. Έχουν γίνει παλιότερα αρκετές αναφορές. Απλώς θα εκτεθούν κάποιες παράμετροι, οι οποίες θεωρούνται κατά τη γνώμη μου ως βασικές για τη σωστή αντιμετώπισή του.
Biomedical illustration: From monsters to molecules
Επιλεγμένα πολιτικά άρθρα 31.10.11
Η αυτοκρατορία έρχεται
Του ΝΙΚΟΥ ΚΟΤΖΙΑ Συγγραφέα, καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιώς
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 29.10.11
Θα μιλήσω αυστηρά επιστημονικά. Χωρίς συναισθηματισμούς, άμεσες πολιτικές αξιολογήσεις και μεταφορικές εικόνες. Η θέση της Ελλάδας στον κόσμο χειροτερεύει. Μειώνεται η κυριαρχία της και ξένοι επίτροποι ελέγχουν την οικονομία.
ΠΟΙΟΙ ΑΓΑΠΗΘΗΚΑΝ ΟΠΩΣ ΕΜΕΙΣ;
Νερούντα
Ποιος αγαπήθηκε όπως εμείς; Να ψάξουμε
τις παλιές στάχτες της καμένης καρδιάς
κι εκεί να πέσουν ένα-ένα τα φιλιά μας
μέχρι να αναστηθεί το ακατοίκητο λουλούδι.
Αγαπάμε τον έρωτα που ανάλωσε τον καρπό του
και κατέβηκε στη γη με πρόσωπο και εξουσία:
εσύ κι εγώ είμαστε το φως που συνεχίζει,
το άθραυστο λεπτοκαμωμένο στάχυ.
Στο θαμμένο έρωτα κρύο από πολύ καιρό,
από χιόνι και άνοιξη, από λήθη και φθινόπωρο,
πλησιάζουμε με το φως ενός νέου μήλου,
της ανοιχτής δροσιάς από μια νέα πληγή,
όπως ο παλιός έρωτας που περπατάει στη σιωπή
για μια αιωνιότητα από θαμμένα στόματα.
Όχι στη βαρβαρότητα!
Του Νίκου Τσούλια
Σαφείς εκδηλώσεις φασιστικής βίας είναι όλες οι πράξεις που είχαν σα στόχο το προηγούμενο διάστημα να πληγούν οι δημοκρατικοί θεσμοί της χώρας και ιδιαίτερα το πρόσωπο του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Και πρέπει να αποδοκιμαστούν χωρίς «ναι μεν αλλά…», χωρίς δικαιολογίες και προϋποθέσεις.
Τα επεισόδια δεν τα οργανώνουν απλοί πολίτες. Αυτή είναι εξήγηση για αφελείς. Ομάδες αριστερίστικων και ακροδεξιών οργανώσεων, αλλά και παραφυάδες κάποιων κομμάτων θεωρούν όλες αυτές τις εκδηλώσεις ως γνήσιες μορφές ταξικής πάλης (!) και ακόμα πιστεύουν ότι έτσι αποδομείται το «τοπικό» καπιταλιστικό σύστημα και όχι απλά και μόνο η κυβέρνηση της χώρας. Το δηλώνουν οι ίδιοι στα έντυπά τους!
Όσοι νομίζουν ότι βολεύονται από τέτοιες μορφές βίας – ανεξάρτητα από το γεγονός ότι δεν τις υιοθετούν – εξισώνοντας την όποια κυβερνητική πολιτική με τα φασιστικές πράξεις της βίας διαπράττουν σημαντικό λάθος. Νομίζουν ότι η βία δεν τους αφορά. Οποία πολιτική πλάνη, αν δεν πρόκειται για κάτι χειρότερο!
Αν μερικοί πιστεύουν ότι το χρέος της χώρας μπορεί να διαγραφεί με το πέταμα αυγών και τους προπηλακισμούς εναντίον των πολιτικών, κάνουν σοβαρό πολιτικό λάθος, είναι απόλυτα εκτός πραγματικότητας. Οι οργανωτές αυτών των σχεδίων της ωμής βίας δεν έχουν καμιά τέτοια αγωνία, το μόνο που τους αφορά είναι η παραταξιακή τους ενίσχυση μέσω της κοινωνικής αποδιοργάνωσης. Γι’ αυτό, τα κοινωνικά κινήματα πρέπει να απομονώσουν τα φαινόμενα βαρβαρότητας.
Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία μπορεί να βρει (και θα βρει) λύσεις στη σημερινή κρίση. Αυτό θα γίνει με την ευθύνη των θεσμών και των δημοκρατικών λειτουργιών της Πολιτείας μας, με τη συνολική προσπάθεια του λαού, με την προαγωγή μιας ορθολογικής και δημοκρατικής πολιτικής, με τους αγώνες των κοινωνικών κινημάτων.
Ο Χρόνος σε μια γενική θεώρηση
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 28.10.11
«Το σύμπαν είναι μια συμπυκνωμένη μορφή του χωροχρόνου»
«Το σύμπαν δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μια συμπυκνωμένη μορφή του χωροχρόνου. Αυτή την ερμηνεία τη χρωστάμε στη μεγάλη επανάσταση που έφερε στη Φυσική ο Αϊνστάιν, «ανατρέποντας» τον Νεύτωνα. Κατήργησε, κατά κάποιο τρόπο, την ανεξάρτητη μορφή του χρόνου σε σχέση με τον χώρο. Που παλαιά σήμαινε ότι σ’ όλα τα αδρανειακά συστήματα υπάρχει η έννοια του απόλυτου χρόνου. Στον Αϊνστάιν, ο χρόνος παύει να είναι απόλυτος και γίνεται σχετικός, εξαρτώμενος από το συγκεκριμένο αδρανειακό σύστημα.»
Βιβλία αδικημένα
Τ
ου Νίκου Τσούλια
Σε εποχές ζόφου και βαρβαρότητας κάποιες φωτιστικές αναλαμπές σκόρπιζαν γενναιόδωρα ελπίδα, πνευματική ανάταση, επιστημονική άνθηση, ψυχική ευφορία. Υπήρξαν βιβλία με διαφωτιστικό χαρακτήρα που η άνοιξη της απελευθέρωσης από την τουρκική σκλαβιά – εκεί στις αρχές του 19ου αιώνα – δεν τα έφερε στο προσκήνιο της ιστορίας, στα θρανία της παιδείας και της μόρφωσης.
Οι ξένοι κουβάλησαν τα δικά τους εκπαιδευτικά σχήματα, οι Έλληνες συγκρούσθηκαν για τη γλώσσα για δεκαετίες, για αιώνες και παραμέλησαν τους βασικούς σκοπούς και τις ουσιαστικές επιδιώξεις της εκπαίδευσης του λαού που έβγαινε από τα σκοτάδια, του έθνους που επιχειρούσε να αυτοπροσδιοριστεί.
Έμεινε απέξω η ουσία και το περιεχόμενο.
Αφιέρωμα στην 28η Οκτωβρίου 1940
Γη μπολιασμένη με σκάγια και αναμνήσεις
Στα ελληνικά χωριά του Αλβανικού Μετώπου οι μάχες του ’40 δεν ακούγονται σαν παραμύθι. Εκεί, ο πόλεμος ζει ακόμη μέσα από τις διηγήσεις και τα βλέμματα όσων τον γνώρισαν
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ,
ΤΑ ΝΕΑ 28.10.11
Τα μαθηματικά του τρόμου
Ενα σύνολο αλγορίθμων και μοντέλων μπορεί να ξεσκεπάσει όσους κινούνται στη σκιά
ΤΟ ΒΗΜΑ 23.10.11
Πώς τόσο λίγοι σπέρνουν τον τρόμο και τον όλεθρο σε τόσο πολλούς; Στο φόντο οι φωτογραφίες των θυμάτων της 11.9.2001 και στο κέντρο ο «νόμος της ισχύος» των τρομοκρατικών επιθέσεων.
Αμφισβήτηση του πολιτισμικού ετεροπροσδιορισμού
Του Νίκου Τσούλια
Ζούμε σε μια εποχή που έχει ήδη χαρακτηριστεί από την ταχέως εξελισσόμενη μεντιοκρατική κοινωνία στην οποία οι πληροφορίες, η επικοινωνία (και λιγότερο οι γνώσεις) έχουν κυρίαρχη θέση και καθορίζουν σε σημαντικό βαθμό τις δραστηριότητες των ανθρώπων. Ένας διαρκής βομβαρδισμός μηνυμάτων, ο οποίος διακόπτεται μόνο όταν ο πολίτης δεν έχει καμιά επαφή με το περιβάλλον του, από χίλιες δυο πηγές πολιορκεί τη σκέψη του αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια για κάποιο εσωτερικό διαλογισμό ή έστω για κάποιο πρόχειρο φιλτράρισμα και τακτοποίηση των άπειρων πληροφοριών.
Ελλάδα και Ευρώπη, Οκτώβριος 2011
Νέο πολιτικό ξεκίνημα
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 23.10.11
Ολοι περιμένουμε ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων κατά τις επόμενες ημέρες και θα λάβουν σημαντικές αποφάσεις οι οποίες θα αφορούν την Ελλάδα και την ευρωπαϊκή κρίση χρέους. Το βέβαιο είναι πως μετά τις αποφάσεις τους, θα ξεκινήσει μια εντελώς νέα και ιστορική περίοδος για τη χώρα μας.
Κρίση και ανθρώπινες σχέσεις
Του Νίκου Τσούλια
Δε νομίζω ότι μπορεί να αποτιμηθούν οι συνιστώσες που διέπουν την επίδραση της σημερινής πολύπλευρης κρίσης της χώρας μας στις ανθρώπινες σχέσεις.
Είναι μια πρωτόγνωρη φάση της
μεταπολιτευτικής ιστορίας.
Οι «προσλαμβάνουσες» είναι ασαφείς και απροσδιόριστες και ως εκ τούτου οι
αναλύσεις επιφανειακές και επηρεασμένες κυρίως από το πολιτικό σκηνικό.
Παιδείας Εγκώμιον 
Πρόσφατα σχόλια