Τι είναι ζωή;

Του Νίκου Τσούλια

Δεν προτίθεμαι να δώσω απαντήσεις. Απλά και μόνο γιατί θεωρώ ότι αυτό είναι αδύνατο για τις δυνάμεις μου. Όμως, συζήτηση μπορεί να γίνει. Μπορεί να γίνει γιατί απασχολεί τη σκέψη κάθε ανθρώπου και μάλιστα τη σκέψη τη στοχαστική, τη φιλοσοφική, τη δημιουργική. Μπορεί να γίνει γιατί η έννοια του επέκεινα έχει αποικίσει σημαντικό τμήμα του «ενθάδε» και συχνά διαβρώνει τον κόσμο της ζωής και σκοτεινιάζει τη χαρά και το φως της ζωής. Μπορεί να γίνει γιατί η διαρκής επέκταση του ανείπωτου βαραίνει τους συλλογισμούς μας ενσταλάζοντας μελαγχολικές νότες στη γλύκα του διαλόγου και της συζήτησης.

Εμπόδιον αι συχναί αργίαι και διακοπαί των μαθητών

Διάταγμα 353 της 16 Ιανουαρίου 1830.
Υπογράφουν ο Καποδίστριας
και ο Ν. Χρυσόγελος,
Γραμματεύς [= Υπουργός] επί των Εκκλησιαστικών και
της Δημοσίου Παιδεύσεως.

Πηγή: Δημαράς, Α. (επιμ.) (2007),
Η μεταρρύθμιση που δεν έγινε,
Αθήνα: Εστία

Επιμέλεια: Νίκου Τσούλια

Η ανάγνωση ως παρηγοριά

Γράφει ο ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΝΟΥΣΕΛΗΣ, Ελευθεροτυπία, 2.7.11

Διαβάζουμε για να γνωρίσουμε, να βιώσουμε ή να σκεφτούμε νέα πράγματα, αλλά και για να ξεχάσουμε ή για να μη σκεφτόμαστε ό,τι μας αγχώνει, μας πληγώνει ή μας ενοχλεί. Υπάρχουν βιβλία που μας συγκλονίζουν και αλλάζουν βαθύτατα τον τρόπο σκέψης μας, άλλα πάλι τα βρίσκουμε εντελώς αδιάφορα ή βαρετά.

 

Tα μυστικά για έξοδο στη σύνταξη

 

ΝΙΚΟΛΙΤΣΑ ΤΡΙΓΚΑ,

ΕΘΝΟΣ, 21.7.2011

Μαζική φυγή δασκάλων και καθηγητών από τα σχολεία –

τα όρια συνταξιοδότησης και οι υπηρεσίες που αναγνωρίζονται