Περί των εφαρμοστών της εκπαιδευτικής πολιτικής

Του Νίκου Τσούλια

Μπορεί να υπάρξει εκπαιδευτική μεταρρύθμιση αν το σχολικό της περιεχόμενο δεν συμβαδίζει με τα σημεία των καιρών; αν δεν δημιουργεί μορφωτικά προπλάσματα του μέλλοντος;

Μπορεί το σχολείο να διαπαιδαγωγεί και να εκπαιδεύει τους αυριανούς πολίτες αν δεν δίνει στους νέους επιστημονικές αποσκευές για να κατανοούν τη σύνολη πραγματικότητα που γίνεται όλο και πιο σύνθετη, για να παρεμβαίνουν στους ποικίλους κοινωνικούς μετασχηματισμούς και στην αναδημιουργία ενός Κόσμου που διαρκώς αλλάζει;

 

ΑΥΤΟΣΥΝΤΗΡΗΣΗ

Κική Δημουλά

Θὰ πρέπει νὰ ἦταν ἄνοιξη
γιατὶ ἡ μνήμη αὐτὴ
ὑπερπηδώντας παπαροῦνες ἔρχεται.
Ἐκτὸς ἐὰν ἡ νοσταλγία
ἀπὸ πολὺ βιασύνη,
παραγνώρισ᾿ ἐνθυμούμενο.
Μοιάζουνε τόσο μεταξύ τους ὅλα
ὅταν τὰ πάρει ὁ χαμός.
Ἀλλὰ μπορεῖ νά ῾ναι ξένο αὐτὸ τὸ φόντο,
νά ῾ναι παπαροῦνες δανεισμένες
ἀπὸ μιὰν ἄλλην ἱστορία,
δική μου ἢ ξένη.
Τὰ κάνει κάτι τέτοια ἡ ἀναπόληση.
Ἀπὸ φιλοκαλία κι ἔπαρση.

11η Σεπτεμβρίου 2001

11η Σεπτεμβρίου 2001: Τα 102 λεπτά που άλλαξαν τα πάντα

www.kathimerini.gr
με πληροφορίες
από ΑΠΕ-ΜΠΕ, 7.9.11

Δέκα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από το μεγαλύτερο τρομοκρατικό χτύπημα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

 11 Σεπτεμβρίου 2001, 08:46 – 10:28 μέσα σε λιγότερες από δύο ώρες οι πύργοι του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου μεταβάλλονται σε ένα σωρό σκόνης και ατσαλιού, το Πεντάγωνο δέχτηκε ένα ισχυρό πλήγμα και περισσότεροι από 3.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.