Λατρεύοντας τα βιβλία

Του Νίκου Τσούλια

Ω! Ήταν ευτυχισμένος
ανάμεσα σε όλη αυτή τη γνώση,
ήταν ευτυχισμένος
ανάμεσα σε όλα αυτά τα βιβλία,
καθώς σεργιάνιζε το βλέμμα του
πάνω στα χρυσωμένα γράμματα,
στις φθαρμένες σελίδες,
στην ξεθωριασμένη περγαμηνή…

Γκυστάβ Φλωμπέρ

 

Συχνά-πυκνά διευθετώ τη διάταξη των βιβλίων στις βιβλιοθήκες ανάλογα με τη σπουδαιότητά τους και την ακτινοβολία τους, με τη θεματική τους και την αισθητική τους, με το χρόνο έκδοσής τους. Και γίνεται «μάχη» στο ποια βιβλία θα πάρουν θέση στην κεντρική βιβλιοθήκη.
Εδώ είναι τα πιο στοχαστικά, τα πιο κλασικά, όσα ακτινοβολούν τα μεγάλα σκιρτήματα της ανθρώπινης σκέψης. Αυτά σου αρπάζουν συνέχεια το βλέμμα, αυτά σκέφτομαι ακόμα και όταν δεν τα διαβάζω.

Οι νύμφες του Μεγαλέξαντρου

 

Του Χρήστου Ν.Ε. Ιερείδη, ΤΑ ΝΕΑ, 23.8.11

Σαν τη μύγα μες στο γάλα. Ετσι ξεχωρίζουν οι γυναίκες της φυλής των Καλάσα (όπως είναι η σωστή προφορά αυτών που συνήθως ονομάζουμε Καλάς). Γιατί είναι οι μόνες ελεύθερες και ανεξάρτητες γυναίκες, διατηρώντας τις ρίζες της φυλής τους ανάμεσα σε εκατομμύρια γυναίκες μουσουλμάνες που ζουν γύρω τους.
Και γι’ αυτό τον λόγο έγιναν ντοκιμαντέρ.

Μιχάλης Δερτούζος: Ο οραματιστής του Διαδικτύου

Δέκα χρόνια μετά το θάνατό του, η σκέψη του Μιχάλη Δερτούζου είναι πιο επίκαιρη από ποτέ.

Του Τάσου Οικονόμου,
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 27.8.11

Στις 27 Αυγούστου 2001 η καρδιά του Μιχάλη Δερτούζου σταμάτησε να χτυπά στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασσαχουσέτης, στην πόλη όπου και δίδαξε, μεγαλούργησε και συνέβαλλε στη δημιουργία του Παγκόσμιου Ιστού. Τα χρόνια πέρασαν, η ψηφιακή τεχνολογία αναπτύχθηκε με καταιγιστικούς ρυθμούς, εκείνος, όμως, παρέμεινε επίκαιρος. Το όραμα του Δερτούζου για ένα Διαδίκτυο με ανθρώπινο πρόσωπο, σχεδόν ταυτίζεται με αυτό που αποκαλείται web 2.0, ή αλλιώς με την εξάπλωση των κοινωνικών δικτύων.