Τεχνικο-επαγγελματική εκπαίδευση

Του Νίκου Τσούλια

Ο μεγάλος «ασθενής», ο αδύνατος θεσμός της ελληνικής δημόσιας εκπαίδευσης αλλά παράλληλα και ο πιο ελπιδοφόρος της για τη συνολική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματός μας είναι η τεχνικο-επαγγελματική εκπαίδευση.
Να γιατί. Μια δυναμική ανάπτυξη της τεχνικής εκπαίδευσης μπορεί να:

α) Να μειώσει την πλασματική πανεπιστημιακή ζήτηση (με τη συνακόλουθη εγκατάλειψη των σπουδών), η οποία καταταλαιπωρεί δεκάδες χιλιάδες νέους και τις οικογένειές τους. Και αυτό γιατί θα ορθολογικοποιήσει τον επαγγελματικό καταμερισμό των νέων, ιδιαίτερα τώρα που η ελληνική οικονομία διέρχεται μια πρωτόγνωρη, για την μεταπολεμική περίοδο, κρίση.

Η σοφία του Ρίλκε

Baer, U. (2009), Η σοφία του Ρίλκε, Αθήνα: Πατάκης, σ.

[Οι αποδελτιώσεις δεν αντικαθιστούν το διάβασμα των βιβλίων, αντίθετα το κεντρίζουν. Προσφέρονται ως πρόταση μελέτης του σχετικού βιβλίου και για διευκόλυνση στη δική σας αποδελτίωση. Ο χρόνος γι’ αυτούς που διαβάζουν έχει … άλλη αξία]

Επιμέλεια: Νίκου Τσούλια

Εισαγωγή Baer, U.

Συνυφαίνοντας το καθημερινό με το υπερβατικό ο Ρίλκε αφήνει μες από τα ποιήματά του να εννοηθεί και εξηγεί λεπτομερώς στα γράμματά του ότι το κλειδί για τα μυστική της ύπαρξής μας μπορεί και να βρίσκεται μπροστά μας. 15

… ορίζει την αγάπη λέγοντας πως είναι για τον σύγχρονο άνθρωπο ό,τι ήταν για τους παλιούς η προσευχή προς τους χαμένους θεούς μας. 19

Δεν βαριέσαι

Δημουλά Κική

Για να ξημερώσει σ’ ένα δάσος
πρέπει πρώτα να βγει στον άμβωνα του κόσμου
ένα πουλί
και να ζητήσει τον άρτον τον επιούσιον,
δήθεν πως κελαϊδάει.

 

ΕΠΕΤΕΙΟΣ 1944

Στις 12 Οκτωβρίου 1944 ο αθηναϊκός λαός γιόρταζε την ελευθερία του που αρχικά η δικτατορία Μεταξά και στη συνέχεια η ξενική κατοχή τού είχαν στερήσει

Η Αθήνα που μύριζε… επανάσταση

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 11/10/2008

Φ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ

Εκείνη η όμορφη μέρα της 12ης Οκτωβρίου 1944 έδωσε την ευκαιρία στον αθηναϊκό λαό να γιορτάσει τη λευτεριά του. Από τον 1936 η δικτατορία Μεταξά πρώτα και στη συνέχεια η ξενική κατοχή είχαν στερήσει από αυτό το λαό την ελευθερία. Αρκετοί παρατηρητές των λαϊκών εκδηλώσεων της Απελευθέρωσης άρχισαν να διακρίνουν κάτι που έμοιαζε με επανάσταση. Στις 12 Οκτωβρίου, για πρώτη φορά έπειτα από πολύ καιρό, έρχονταν στο φως της μέρας οι διαθέσεις πλατιών λαϊκών στρωμάτων για μεγάλες κοινωνικές αλλαγές.