1922 ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Όλα γύρω πίσσα, σκοτάδι, μέσα κι όξω

Μαρτυρίες από τα αρχεία του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών που περιλαμβάνονται στην έκδοση του 1980 «Η Εξοδος».
Μνήμες ανθρώπων από τις επαρχίες των δυτικών παραλίων της Μικρασίας

ΤΟ ΒΗΜΑ 12 Σεπτεμβρίου 2010

MAΡΤΥΡΙΑ 1- Από την περιφέρεια Σμύρνης

Ενα κομμένο χέρι

AΛΕΞΗΣ AΛΕΞΙΟΥ
«Ολος αυτός ο κόσμος, ο χιλιάδες κόσμος, προχωρούσε προς το Κορδελιό, γιατί διαδίδονταν πως στο Κορδελιό αράζουν διάφορα βαποράκια και σώνουν τον κόσμο. Κατά το απογευματάκι φτάξαμε στο Μπαργιακλί που κι αυτό είχε εκκενωθεί από τους κατοίκους του. Οι δρόμοι και η πλατεία του χωριού με τα πλατάνια ήταν γεμάτα από κόσμο, που κάθισε να ξαποστάσει. Ο πατέρας μου βρήκε ένα ωραίο άδειο σπίτι και πήγαμε εκεί μαζί με άλλους να περάσουμε τη νύχτα. Αφού μας άφησε, βγήκε όξω να ζητιανέψει τρόφιμα· θυμούμαι που μας έφερε σατσόπιτες που του ΄δωσαν άλλοι χριστιανοί. Φαίνεται πως κάπου βρήκαν λίγο αλεύρι, κάναν όπως- όπως λίγο ζυμάρι και το ψήσαν απάνω σε λαμαρίνα με κουκουνάρες που πέφταν από τα πεύκα.

Πρώτη Λυκείου…

Του Νίκου Τσούλια

Φρονώ ότι η πρώτη τάξη του λυκείου είναι η τελευταία σχολική τάξη στην οποία ο μαθητής και η μαθήτρια συμμετέχουν ολοδύναμα στην εκπαιδευτική λειτουργία. Από την επόμενη χρονιά οι μαθητές εντάσσονται στη λογική των κατευθύνσεων, βλέπουν, ουσιαστικά, την τελευταία τάξη του λυκείου και μέσω αυτής την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Σχολείο και μουσείο

του Νίκου Τσούλια
(ως προέδρου της ΟΛΜΕ)

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”, 20.3.2003

Παρά το γεγονός ότι η χώρα μας είναι ουσιαστικά ένας τόπος με άπειρα μουσεία της ανθρώπινης και φυσικής ιστορίας, δεν έχουμε ιδιαίτερη σχέση με τους μουσειακούς χώρους. Οφείλει, ως εκ τούτου, το σχολείο να άρει (ή να αμφισβητήσει) αυτή την αντιπνευματική νοοτροπία, που καθηλώνει τη σύγχρονη πολιτισμική μας δυναμική.

Το μουσείο δεν είναι απλά ένας τόπος μνήμης. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός, που μας δείχνει τα ίχνη της περιπέτειας του ανθρώπινου πνεύματος, είναι ένα θησαυροφυλάκιο του παρελθόντος αλλά και πεδίο ανάγνωσης των σημερινών αγωνιών μας. Είναι χώρος σύγχρονης ανάγνωσης και έκφρασης της ιστορικής κληρονομιάς, δυναμικό πεδίο προβολής της πορείας ενός λαού. Είναι μια κιβωτός γνώσης και αποθησαυρισμένης εμπειρίας, όπου η τέχνη εκφράζεται αυθεντικά αδιαφορώντας για τη φθορά του χρόνου.

ΗΠΑ και Ευρώπη σε ανταγωνισμό παρακμής

Τίμοθι Γκάρτον Ας, ΤΟ ΒΗΜΑ, 24.7.11

Πείτε με Οσβαλντ Σπένγκλερ αν πρέπει [γερμανός ιστορικός και φιλόσοφος (1880-1936), συγγραφέας του βιβλίου «Η παρακμή της Δύσης»], αλλά δύσκολα αποφεύγει κανείς το συμπέρασμα ότι στις ημέρες μας οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ενωση έχουν εμπλακεί σε έναν ανταγωνισμό παρακμής. Οι δύο ηγέτιδες πολιτείες της Δύσης μοιάζουν ανίκανες να αντιμετωπίσουν το χρέος και έχουν υποστεί μεγάλες επιβαρύνσεις του ελλείμματος που σχετίζονται με τον φιλελεύθερο δημοκρατικό καπιταλισμό. Οι πολιτικοί τους χορεύουν σαν μεθυσμένοι στην άκρη του γκρεμού της πτώχευσης.

 

ΟΙ ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Tο top 100 των βρετανικών πανεπιστημίων

Νικολίτσα Τρίγκα, ΕΘΝΟΣ 14.7.2011

Δεύτερη πατρίδα τους έχουν κάνει χιλιάδες Ελληνόπουλα τη Μεγάλη Βρετανία, καθώς καταφεύγουν κατά κύματα στη χώρα αυτή προκειμένου να σπουδάσουν αλλά και να εργαστούν στη συνέχεια. Οι σπουδές στα βρετανικά πανεπιστήμια, χρόνια τώρα, έχουν κατακτήσει το ενδιαφέρον των Ελλήνων και γι’ αυτό είναι η χώρα που έχει τους περισσότερους Έλληνες φοιτητές από κάθε άλλη ευρωπαϊκή.