«Ποια ευρωπαϊκή Ανώτατη Εκπαίδευση; Έκκληση Πανεπιστημιακών Δασκάλων και Ερευνητών»

ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ 2086 πανεπιστημιακών, δασκάλων και ερευνητών
από όλη την Ευρώπη

 

«Ανησυχούμε γιατί ο μετασχηματισμός του Πανεπιστημίου σχεδιάστηκε χωρίς ουσιαστικό δημόσιο διάλογο ή με έναν διάλογο όπου οι πολλές φωνές που ακούγονται δεν αφήνουν να ακουστεί η γνώμη των πανεπιστημιακών καθηγητών και φοιτητών.
Ανησυχούμε γιατί με το πρόσχημα ότι το Πανεπιστήμιο θα πρέπει να υπηρετεί την κοινωνία, κάτι που κανένας δεν αμφισβητεί, πολλαπλασιάστηκαν οι εξω-πανεπιστημιακοί φορείς, τα ινστιτούτα (και οι διοικήσεις), που διοικούνται από πολιτικές δυνάμεις ή ομάδες πίεσης και κατευθύνουν την πολιτική στο εσωτερικό των Πανεπιστημίων.

Ἡ φεγγαράδα

Του Μίλτου Σαχτούρη

Ἀπὸ αἷμα πουλιῶν πλημμυρισμένο
κρυμμένο μένει τὸ φεγγάρι
πότε πίσω ἀπὸ δέντρα
πότε πίσω ἀπὸ θηρία
πότε πίσω ἀπὸ σύννεφα
μὲ θόρυβο ποὺ ξεκουφαίνει τὰ φτερὰ ἀγγέλων
κάτι θέλουν νὰ ποῦν κάτι σημαίνει
εἶναι ἀκόμα καλοκαίρι
ὅμως μιὰ μυρωδιὰ ἀπὸ θειάφι φράζει τὸ χειμώνα
δὲν ἔχει οὔτε καρέκλα νὰ καθίσεις
καὶ οἱ καρέκλες ἔφυγαν στὸν οὐρανό

Ένταξη μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες

Του Νίκου Τσούλια

ΤΟ ΑΡΘΡΟ, 3.1.2010

Αρχικά πρέπει να λάβουμε υπόψη δύο βασικές συνθήκες του «περιβάλλοντος πεδίου» της ειδικής αγωγής. 1. Το κυρίαρχο διεθνώς οικονομικό μοντέλο του νεοφιλελευθερισμού αντιτίθεται στην ένταξη, αφού ο ανταγωνισμός έχει αναχθεί σε πρώτιστη αξία. 2. Η εκπαίδευση αναπαράγει την κυρίαρχη πολιτική, αλλά μπορεί και να την αμφισβητήσει σε επιμέρους όψεις. Επομένως, βασική πολιτική στόχευση είναι η αντίθεση σε αυτές τις συνθήκες και η προώθηση μιας πολιτικής ανάπτυξης κοινωνικού κράτους και κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης.

Διατί η Μηλιά δεν έγινε Μηλέα

 

Γεώργιος Βιζυηνός

  Αγαθή τύχη, ανεκινήθη εσχάτως το περί νεοελληνικής γλώσσης ζήτημα, το ουσιωδέστερον, κατ’ εμέ, των όσα έπρεπε να επασχολούν το ημέτερον έθνος, ουσιωδέστερον ίσως και αυτού ακόμη του ανατολικού ζητήματος. Πλην, αναγνώσται και αναγνώστριαι, όσοι υπολείπεσθε ακόμη της Μεγάλης ημών Ιδέας θιασώται, μη εκπλαγείτε δια την άμεσον ταύτην συσχέτισιν του ζωτικοτέρου των ζητημάτων με την γραμματικήν των σχολαστικών της Ελλάδος. 
  Το γνωρίζω: Οι καλόγηροι φρονούν ότι θα υπάγομεν όλοι εις τον διάβολον, όσοι δεν αποκληρούμεν τους υιούς και τας θυγατέρας ημών, δια ν’ αφιερώσομεν τα κτήματά μας εις τα μοναστήρια, προς ψυχικήν σωτηρίαν. Οι συγγραφείς πρεσβεύουν, ως άρθρο πίστεως ιδίας, ότι πρόοδος εθνική δεν είναι δυνατό να γίνει, ενόσω έκαστος των Ελλήνων δεν σπεύδει να εγγραφεί συνδρομητής εις τα βιβλία των, προπληρώνων, εννοείται, την συνδρομήν του.

Αντι – σχολεία

Του Νίκου Τσούλια

ΤΟ ΑΡΘΡΟ, 8.5.11

«Το σχολείο, σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι μπορούμε να φανταστούμε,
έχει να συναγωνιστεί μυριάδες ‘αντι-σχολεία’ ως προς τον καθορισμό της
διαφορετικότητας, της ταυτότητας και του αυτοσεβασμού …,
συναγωνίζεται με άλλα τμήματα της κοινωνίας
τα οποία επίσης προσφέρουν αξίες,
με τραγικές ίσως συνέπειες για την κοινωνία».
J. Bruner.

Υπάρχουν αντισχολεία; θα ρωτήσει κάποιος ξαφνιασμένος. Πότε και πώς δημιουργήθηκαν; Πιστεύω ότι πάντα υπήρχαν αντισχολεία. Σήμερα όμως αυτά τα αντισχολεία έχουν γίνει θεσμοί και έχουν αποκτήσει φοβερή δύναμη και επιρροή, λειτουργούν δε ευθέως κατά της λειτουργίας και του ρόλου των σχολείων, υπονομεύοντας τα παιδαγωγικά του πρότυπα και το αξιακό του πεδίο. Δεν είναι δικός μου όρος τα αντισχολεία. Ο Fernando Savater, Ισπανός πανεπιστημιακός, σε ένα εξαίρετο εκπαιδευτικό δοκίμιό του, το «Η αξία του εκπαιδεύειν», τεκμηριώνει απόλυτα τον όρο αυτό συνδέοντάς τον μάλιστα με τη γενικότερη υπο – κουλτούρα της εποχής.

H επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σήμερα: διεθνής αναγκαιότητα – ελληνικές εξελίξεις και εμπειρίες

 

Παναγιώτης Δ. ΞΩΧΕΛΛΗΣ

Καθηγητής Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

xochelis@edlit.auth.gr

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η παρούσα εισήγηση έχει ως στόχο να αναδείξει την αναγκαιότητα της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών υπό τις παρούσες συνθήκες και αναφέρεται αφενός στις διεθνείς συζητήσεις και τάσεις και αφετέρου στις σχετικές ελληνικές εξελίξεις και εμπειρίες της μεταπολιτευτικής περιόδου. Με αφετηρία τα δεδομένα αυτά γίνονται προτάσεις για τον προσανατολισμό και εκτιμήσεις για τις προοπτικές της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών στον 21^ο αιώνα.